Zorbalığa Açık Mektup

‘Bir ergen olarak, zorbalık gördüğüm için, benden çalınanları tüm yetişkinlik hayatım boyunca geri kazanmaya çalışacağım’

Gününüzü yaşamaya değer kılacak olan şeyler, beni perişan etti.

Gençlik hayatımın neredeyse tamamını dayanılmaz hale getirdiniz ve yıllar geçse de, bugün daha iyi bir konumda olsam da, bazı anıları asla yaşayamayacağımın farkına varmanızı isterim.

En kötü anım, savunmasız, genç zihnimin, yeni oluşturduğum kişiliğimi küçümsemeniz için, sizin nedenlerinizi kabul etmek zorunda kaldığını fark etmemdi.

Her gün yaptığınız bu bombardıman, gelecekteki mutluluğumun ve herkesin hak ettiği gençliğin güzel hatıralarının parmaklarımın arasından kayıp gitmesini izlememe neden oldu.

Bunları nasıl hatırlayacağımı ve geleceğimi nasıl etkileyeceğini biliyordum.

Bildiğiniz gibi, okul bahçesinde bana yaptığınız eziyet geçiciydi. Ama şimdi bir yetişkin olarak geçmişi kabullenmek, sizi affetmek, öfkemden kurtulmak ve kaybolan zamanlarımı telafi etmek için kalıcı bir şekilde iyileşmek için çalışmak zorundayım.

Bununla birlikte, herkesinki gibi, olgunlaşmış aklım, deneyimlerimin temellerine dayanıyor. Beni içine hapsettiğiniz ezilmiş öz algımın, ağına dolanmış deneyimlerimin.

Bu yüzden, iyileşmemin bir parçası olarak, bu mektubu size ve her yerdeki zorbalığa yazıyorum. Böylece bir izin, birinin yaşamını nasıl sonsuza dek değiştirebileceğini öğrenecek ve bu sağduyuyu başkalarına aktarabileceksiniz.

BENDEN ALMAYA HAKKINIZIN OLMADIĞI HALDE, ALDIĞINIZ ŞEYLER; 

Sevdiğim insanlara açık olabilmek

Siz bana zorbalık yaparken, onları kendi utancımdan korumak için sevdiğim insanlara yalan söyledim. Ailemin çocuklarının dışlanmış olduğunu görüp, kendilerini başarısız hissetmelerini istemedim.

Bu düşünme şekli sadece kendimi izole etti. Ailemin beni, kim olursam olayım sevdiklerini biliyorum, ama o sırada beni neyin içine attığınızı görmekle uğraşıyordum.

Bu sırrı onlara en çok ihtiyaç duyduğum anda, hayatımda en çok sevdiğim insanlardan saklı tuttum. Şimdi bir yetişkin olarak, onlarla kişisel hikayelerimi rahatça paylaşmaya yeni başlıyorum.

Özgüvenim tamamen kırıldığı için yardım isteyecek kadar güçlü değildim.

Aynaya bakınca, kendine güveni ve saygısı tam olan birinin yansımasını görmek

Nefret ettiğinizi iddia ettiğiniz her şeyin somut haliydim ve kendime bakmak canımı acıtıyordu.

Görünüşümle ilgili hissettiğim bu duyguların büyük bir kısmını hala taşıyorum. Aynaya her baktığımda onları görüyorum ve bazen hala var olduklarına inanıyorum.

Herkesin olduğu gibi, benim de kendime olan saygım çok kırılgan ve o kötü sözler zamanla daha az acıtsalar da, ben hala küçümseyerek baktığınız kişiyim.

Vücudumun imajını içten yıkan şüphe tohumunu ektiniz ve eskisinin yarısı kadar bile iyileştirmek yıllarımı aldı.

Herkesin içindeki iyiliği görme kabiliyetim

Yaşadığım yerlerin yakınındaki parklarda gezdiğim zaman korktuğumu hissediyorum.

Kendi hallerinde takılan genç grupları, beni okul bahçesine geri götüren o kaygıyı tetikliyor. Sizin ve arkadaşlarınızın bana davrandığınız gibi davranmalarından endişeleniyorum, çünkü gençlerin öngörülemezliğinden korktum. Hatta hala korkmaya devam ediyorum.

Aynı zamanda bu endişe, kişiliğimin yargılandığını hissettiğimde ya da birisini tehdit olarak algıladığımda, savunmaya geçmeme sebep oluyor. karakterimin yargılanması gerektiğini düşündüğümde veya birisini tehdit olarak algılarsam aşırı savunmama neden olur.

Yani, aşırı duyarlılığım için size teşekkür ederim.

Sarsılmamış aidiyet duygusuna sahip olmak

Size imrendiğim tek şey, yerinizi bilme ve aidiyet duygusuna sahip olma yeteneğinizdi. Kendinize çok güveniyordunuz ve her şeyin size tabakta sunulduğunu olduğu gibi gözlemliyordum.

Yerimden ve aidiyet duygusundan soyutlanmış hissetmek, sanki bizim için kararlaştırılmış gibi. Kendime yeni bir yön yaratmam için çok çalışmama sebep oldu, ki bunun için size gerçekten teşekkür etmeliyim. 

Her gün daha iyi olmayı deniyorum. Sizin gibi dünyanın ayaklarımın ucuna düşmesini beklemiyorum.

Zalimlikten uzak bir çocukluk

Gençlik yıllarımın, hatıralarımın kalbimin ortasına yerleştirdiğiniz acıyla dolu olduğunu asla kabul edemeyeceğim. Geçmişime çıkan kapıyı açtığımda, güzel zamanları anımsamaya çalışmak, bu acılara neden olan olayları tekrar yaşamaktan zor değil.

Her şeyi baştan yaşama şansım yok. Hayatımın bu yıllarının anısı kalıcıdır.

Bu yüzden, birisi için nasıl bir anı yarattığınıza dikkat edin ve hepimizin yalnızca bir kez var olduğunu ve herkesin mutlu anıları hak ettiğinin farkına varın.

Olgunlaştığınızı biliyorum, ve uzun zamandan beri yolları ayırdığımız için belki acımasızca gelebilir,  ama özür dilemeniz, suçluluk ya da hatıralarımda bir değişiklik yaratmayacak.

Hikayem değişmeyecek, özellikle de pişmanlığınızla.