Bu Ne Rezillik Aydın!?

Bazen insanlara o kadar gülüyorum ki! Yani yanlış anlaşılmasın bu bir aşağılama değil, sadece koskocaman bir ‘NEDEN’ sorusu! Aydın Türk televizyonlarının uzun yıllar başına taç ettiği, sevdiği, bağrına bastığı bir isim. Uzun yıllar televizyon programları yapan Aydın, zaman zaman tekli şarkılar ile gündeme gelir, müzik sektöründe de yer almaktan keyif alır. Buna bir sözüm yok.

Fakat Aydın’ın bugün Hürriyet’ten Hakan Gence’ye vermiş olduğu röportajı okuduğumda şaşkınlığımı gizleyemedim, lakin röportaja mı şaşırayım, yoksa birbirinden kötü, anlamsız, gereksiz, kadınların kalçalarından içki içen, dudak dudağa fotoğraflar veren, oldukça lakayıt yapay Aydına’mı delireyim bilemedim! E şimdi sorayım madem; Buna ne gerek var Aydın? Hayatım biz sana çık tüm yaşadıklarını, geçmişini çarşaf çarşaf ser, anlat demiyoruz, ama bu gereksiz heteroseksüel pozlar, tavırlar ve imaj gerçekten trajikomik! Allah aşkına yapmayın bunu.

Eğer izniniz varsa, yeniden sormak istiyorum aynı soruyu; Şimdi bu olmuş mu? Bırak biz seni yine yeniden kuşum Aydın olarak hatırlayalım, tanımaya devam edelim. Yapay, heteroseksist, gündem olmak için saçmalayan Aydın olarak değil. 

Röportajdan bir kısım;

Kadın-erkek ayrımınız var mıydı?

O zevklerimi kendi içimde, dört duvar arasında yaşadım, bitirdim, kapıma kilidi vurdum. Şimdi evime bir kamera koy, hiçbir şey yaşamadığımı görürsün. Ama geçmişte evime o kamerayı koysaydınız, emin ol şimdi yoktum! Dayak üstüne dayak yerdim. Şimdi hayatımı seksüel açıdan her şeye kapattım. O kadar çok doyuma ulaşmışım ki. Bitti! Hayatımdan ‘seks’ kelimesi kalktı. İstediğim tek şey var, o da huzur. Artık o gözle kimseye bakamıyorum. Garip bir duygu ama böyle. Ben içimdeki sert erkeği keşfettim.

Hiç kadın olmak istemediniz mi?

Hayır, hiçbir zaman. Benim hep feminen bir yapım vardı. Göçmenim, hep akça pakçaydım. Hiç kılım tüyüm olmadı. Kılım olsun diye dua ederdim. Jilet vururdum ki kılım çıksın. Bu yüzden bunalıma girdiğim zamanlar bile oldu.