Araştırmalar, Cinsel Sınırların Gelişmekte Olduğunu Gösteriyor!

Ulusal İstatistik Ofisi, Birleşik Krallık’taki cinsel kimlikler hakkındaki en son verilerini yayınladı ve bazı çarpıcı modeller, özellikle de biseksüellik söz konusu olduğunda, araştırma oldukça dikkat çekiyor.

Biseksüel olarak tanımlanan gençlerin sayısı son üç yılda %45 oranında arttı. Kadınların %0.8’i biseksüel, %0.7’sinin lezbiyen kimliğe sahip olmalarına karşın, erkeklerin %0.5’i kendisini biseksüel olarak, %1.6’sı ise eşcinsel olarak tanımlıyor. Bu son bulgular İngiltere ve ABD’deki diğer çalışmalarla uyum içinde.

Kadınların cinselliği, tarihsel olarak, çok özel şekillerde polisiye edilmiş ve şeytanlaştırılmıştır ve bir kadının pasif olarak heteroseksüel olmaktan başka bir şey olması sık sık doğrudan bir sapkınlık olarak görülmüştür. Lezbiyenler tarihsel olarak daha tehlikeli bir ırk, ataerkil yapılara doğrudan bir meydan okuma olarak görülmüştür. Bu belki de kadınların neden kendi kendilerini biseksüel olarak tanımlamalarının daha olası olabileceğini açıklamaktadır. Kadınların cinselliği ile ilgili yapılan bazı araştırmalar, kadınların ilişkilerinde erkeklerden daha akıcı bir yaklaşım sergilediklerini de göstermektedir.

16-24 yaş arası gençlerin de yüzde 1,8’i kendilerini biseksüel olarak tanımladıklarını, ilk kez yüzde 1,5’inin lezbiyen veya gay olarak tanımlandığı belirtildi. 

Dünyayı hala yanlış ikililikler olarak görmeye eğilimli bir toplumda; erkek / kadın, gay / hetero, beyaz / siyah gibi bir farkı nasıl açıklayabiliriz?

Daha fazla gencin eşcinsel veya lezbiyen olmaktan ziyade biseksüel olarak tanımlanması sebebiyle, bu kişilerle ilgili hâlâ muhafazakâr, katı ve kutuplaşmış anlayışlar olabilir. 

Yine de, lezbiyen, gay veya biseksüel olarak tanımlamanın; genç yaş grubu için, yaşlıları için olduğundan daha az damgalanma riski taşıdığı açıktır.

Eski kuşaklar, heteroseksüellikten başka herhangi bir yönelimin tabu olduğu, damgalandığı ve çoğu zaman suçlandığı bir dönemde büyüdü. ABD’nin Sivil Haklar hareketinden esinlenerek 1970 ve 1980’lerin lezbiyen ve gay hareketleri, çoğunlukla çılgınca radikal olarak algılandı; örneğin, politik lezbiyen kavramı çok önemli ve güçlüydü. Aynı zamanda hem heteroseksüel hem de lezbiyen ve gay toplulukları da yanlış anlaşılmalara ve biseksüelliğe duyulan güvensizliğe işaret ediyordu; bir anlamda, onlar da bifobik davranıyordu.

Fakat Birleşik Krallık’ta en azından gay ve lezbiyen kimlikler bir zamanlar taşıdıkları siyasi yükün iyi bir kısmını yitirdiler. Toplumdaki pek çok kişi, politik bir lezbiyenlik ve eşcinsel aktivizmin daha radikal bir çağını hatırlar ya da özdeşleştirir ve birçoğu, heteroseksüel olmayanların mevcut eşitlik ve tanınma mücadeleleri genellikle heteroseksüel kurumlara, özellikle de evliliğe girmeye odaklanmış olduğu konusunda hemfikirler.

Fakat bu, insanların kendileri hakkında düşündükleri şekillerde daha kötü hale geldikleri anlamına gelmez. Bu nedenle, toplumdaki birçok kişi homofobik ve ikiyüzlü nefret suçunun kurbanları olacakken, en azından devlet politikaları açısından işler iyileşti.

Son yıllarda Angelina Jolie, Cara Delevigne ve Anna Paquin gibi ünlüler biseksüel olduklarını açıkladılar.

Çalışmada, çok çeşitli biseksüellik kategorilerinden bahsedildi. Birçoğu, ONS anketinin keşfetmediği birçok farklı türde biseksüellik ve diğer cinsel kimliklerin olduğunu iddia ediyor.

Bütün bunlar, 1990’dan beri her on yılda bir gerçekleşen ve belki de insanların yatakta ne yaptığını (veya yapamadıklarını) anlatan en ayrıntılı tablo olan Ulusal Cinsel Tutumlar ve Yaşam Tarzı Anketi (NATSAL) tarafından açıklanmaktadır.  Örneğin en az bir kere eşcinsel ilişki deneyimleyenlerin, kendisini eşcinsel ya da biseksüel olarak tanımlayan kişi sayısından çok daha fazla olduğu ortaya çıktı.

Ancak hala lezbiyen, gay / biseksüel olmakla bağlantılı bir sosyal damga var. Bu, sahip olduğumuz istatistiklerin hafife alınacağı anlamına geliyor ve gelecek anketler bize daha doğru bir resim vermek için çok daha karmaşık bir dizi soruya ihtiyaç duyacaktır. Doğru olanları sorarsak, insanların cinselliği keşfetmeye ihtiyaç duymadan hissettikleri bir anda yaşadığımızı keşfedebiliriz.

Fakat hetero / eşcinsel ikilisinin çökeceği ve cinsiyetin cinsel tercihte daha az rol oynayacağı bir noktaya mı yöneliyoruz? Heteroseksüel bir kimlik ve gay ve lezbiyen kimliklerin ve hareketlerin güçlü politik ve duygusal tarihi ile gelen devam eden ayrıcalık göz önüne alındığında, biz öyle düşünmüyoruz.

Yine de, cinselliğin daha önce kabul ettiğimizden daha karmaşık olduğu varsayımıyla daha fazla insanın büyüdüğü görülmektedir – ve bunun bir sorun olması gerekmez.