Canın Dondurma İster Ama Eşcinsellik İstemez!

Geçen yine hayatı sorguluyorum!

Yazmak için nedenler, sebepler gerekiyor gibi gelir her zaman bana. Elime, ağıma biri düştü mü? Pat! Hemen cevabını vermek isterim. Burada tabii bahsettiğim bir ‘şahıs’ yok. Tamamıyla ‘genelleme’ üzerine konuşuyor olacağım.

Genellememizin ana konusu ise şu; bizim sosyal medya hesaplarımızdan çıktığımız haberlerin altına, üstüne, sağına, soluna eleştiriler, güzel sözler, beğenenler, beğenmeyenler yazıyor, çiziyor, tartışıyor. Markanın sahibi olarak bana sorarsanız bu beni mest ediyor! Neden mi?

Üzgünüm tatlım bin kişinin ortasında farkedilmeden kuruyup gitmektense, eleştirilmeyi tercih ederim!

Eğer eleştiriliyorsanız tamamdır! Bu iyiye işaret! Neyse… Fakat bir konu var ki, ara ara yazanlar oluyor. Sesler tabii ki yükseliyor ve deniyor ki  ‘eşcinselliğe özendiriyorsunuz’. E ama benim canım kardeşim, ablacım, abicim, anam, babam. Bu dondurma mı yahu? Veya sen hamilesin de canın karpuz mu istiyor?

Bir otursak, camı bir açsak, oh mis hava… İçimize çeksek, oksijen alsak, kuşlar, böcekler… Eşcinselliğe nasıl özenilir biri bana lütfen anlatsın olur mu?! Yazsın. Yani eşcinsellik kuru fasulye gibi bir şeyse demek ki?! Banıyorsun, düşünsene… Sulu sulu yiyorsun. Cahillik benim için asla kötü değil; öğrenmemek, araştırmamak, hatta ve hatta bilmediğin konularda, düşünmeden atıp tutmak daha feci!

Bizim elimizde bir hap falan yok, evet sıradaki!! Atıyorsun aaa! Her yer gökkuşağı! Canım ya. Ah. Olmuyor ki öyle! Sen bir sabah uyandığında erkek arkadaşından hoşlanabiliyorsan, geçmişe bir dön, sen zaten eşcinselmişsin. #Sonradaneşcinsel #aysinirlerim