‘Geçen Hafta Evlendim ve Ölüm Tehditleri Almaya Başladım’

Yeni evlenen James, partneriyle aldıkları yorumları Reddit’e açık bir mektup eşliğinde aktardı;

“Trende sizinle aynı cinsiyetteki sevgilinizle vedalaşırken onu öpmemek için kaç defa kendinizi tutmak zorunda kaldınız?”

(Fotoğraf: James & Matt – Fotoğrafçı: Andy Tyler)

Kocamla evlendiğim zaman, bir insanın sırf onunla evlendiğim için beni ‘öldürmek’ isteyeceği aklıma bile gelmezdi.

Geçen hafta, eşcinsel birlikteliğimden dolayı aldığım ölüm tehditlerinden bahsetmiştim ve yorumların ardı arkası kesilmemişti.

Yorumların çoğunda insanlar beni tebrik ediyordu ve hikayeye yapılan olumlu yorumlar olumsuz yorumlardan çok daha fazlaydı.

Bir kullanıcı şöyle demiş: “Asla pes etmemeliyiz, siz ikiniz için verdiğimiz savaş devam ediyor, hep mutlu ve güvende olun.” Fakat ne yazık ki bu LGBT farkındalığı için üzücü bir durum.

Başka bir kullanıcı da şunu yazmış: “Şu anki kocasıyla hemen hemen 25 yıldır birlikte olan 50 yaşlarındaki eşcinsel bir erkek olarak konuşuyorum, sevgimizi göstermemeye alıştırıldık, bizi seven ve birbirimize duyduğumuz aşktan mutluluk duyan insanların arasındayken bile.”

“Bu, sorun yaratmama isteğinden kaynaklanan bir koşullanma ve giderek kabak tadı veriyor.” diye devam ediyor.

Başka bir kullanıcı da şöyle belirtmiş: “Tüm bunlara maruz kalmak korkunç bir şey ama pes edip cinsel kimliğini gizlemek de bir çözüm değil.”

Bu haftanın başında İngiltere hükümeti, internet ortamında nefret söylemi içeren paylaşımlarda bulunan insanlara sert bir mesaj verdi: durun.

Yeni bir önerge, internet üzerinden uygulanan homofobik istismara gerçek hayattaki istismar kadar katı tepki verilmesini talep ediyor. Önergeye göre bu davalara da gerçek hayattaki istismarlarda kullandığımız sağlam ve proaktif yaklaşımla yaklaşılmalı.

Benim gibi, internet üzerinden yapılan homofobik yorumları şikayet etmek zorunda hisseden LGBT bireyler için bu olumlu bir gelişme.

Ancak internet dışındaki istismara da kayıtsız kalmamalıyız. Sokakta başımıza gelen homofobik istismarı da bildirmeye devam etmeliyiz.

Trende sizinle aynı cinsiyetteki sevgilinizle vedalaşırken onu öpmemek için kaç defa kendinizi tutmak zorunda kaldınız? Ya da kaç sefer kıyafetiniz fazla kadınsı ya da erkeksi görünüyor diye üstünüzü değiştirmek zorunda kaldınız?

Hayatlarımızı sürekli sansürlüyoruz ve buna artık bir son vermeliyiz. Ayağa kalkmalı ve karşı koymalıyız.

Yaşadığım bu olay bana kesin bir çözüm sundu: Eşcinsel olduğum için asla kimseden özür dilemeyeceğim.