Michael ve Paul Atwal-Brice, evlat edindikleri ikizleri Levi ve Lucas ile ilk kez tanıştıklarında aralarındaki bağ çok hızlı bir şekilde kuruldu. Yorkshire'da yaşayan çift evlat edinmeye kararlıydı, bu nedenle sosyal hizmet görevlileri onlara Levi ve Lucas'ın gelişimsel gecikme yaşadığını söylediğinde, bunu çok fazla düşünmediler. Michael PinkNews'e şunları söyledi: "Prematüre oldukları için biraz gecikmiş olduklarını ve …
İki Otistik Oğlu Olan Eşcinsel Babalar: Çocuklarımız İçin Her Şeyi Yaparız
Michael ve Paul Atwal-Brice, evlat edindikleri ikizleri Levi ve Lucas ile ilk kez tanıştıklarında aralarındaki bağ çok hızlı bir şekilde kuruldu.
Yorkshire’da yaşayan çift evlat edinmeye kararlıydı, bu nedenle sosyal hizmet görevlileri onlara Levi ve Lucas’ın gelişimsel gecikme yaşadığını söylediğinde, bunu çok fazla düşünmediler.
Michael PinkNews’e şunları söyledi: “Prematüre oldukları için biraz gecikmiş olduklarını ve zaman içinde yetişeceklerini düşündük.”
Çok geçmeden, çocukların gelişimsel gecikmeden daha fazlasını yaşadıkları anlaşıldı.
Levi neredeyse üç yaşına gelene kadar yürümeye başlamadı. Her iki çocuk da konuşma sorunu yaşıyordu ve göz teması kurmakta zorlanıyordu.
Bugün, Levi ve Lucas 16 yaşındalar ve başarılılar. Michael ve Paul için bu her zaman kolay bir yolculuk olmadı, ancak yol boyunca zorlukların üstesinden gelirken sevgi dolu bir aile yaratabildikleri için gurur duyuyorlar.
“Yıllar içinde çocuklarla gerçekten güçlü bir bağ geliştirdik. Göz teması kuruyoruz ve bol bol gülümsüyoruz,” diyor Michael.
Paul eski bir profesyonel dansçı ve eğitimini Levi ve Lucas’ın kendilerini ifade etmelerine yardımcı olmak için kullanıyor.
“Levi dans etmeyi çok seviyor,” diye gülüyor Paul. “Şu anda 16 yaşında ve hala onu kucağıma alıp etrafında döndürmemi istiyor.”
Hem Levi hem de Lucas konuşamıyor, ancak babalarıyla o kadar güçlü bir bağları var ki, kendi iletişim yollarına sahipler.
“Bir şekilde anlayabiliyoruz – bize hala ne istediklerini söyleyebiliyorlar çünkü biz onlarla böyle olduk” diyor.
Ne yazık ki, çocukların epilepsisiyle başa çıkmak daha zor oldu.
Levi ve Lucas otizm teşhisi konulduktan kısa bir süre sonra nöbet geçirmeye başladılar ve bu durum her iki çocuğa da ciddi, karmaşık epilepsi teşhisi konulmasına yol açtı. Her ikisi de yaşamı tehdit eden epilepsi kategorisinde yer alıyor ve Levi bir keresinde pediatrik yoğun bakım ünitesine yatırılmış.
“Umarım bir daha asla böyle bir şey yaşamayız. Hayatımızın en karanlık dönemiydi,” diyor Paul.
Eşcinsel babalar engelliliği ‘normalleştirmek’ istiyor.
Bu deneyim ve Levi ve Lucas’a otizm teşhisi koydurma yolculukları, Michael ve Paul’e kendi podcast’lerini başlatmaları için ilham verdi.
Dadsnet ağı üzerinden yayınlanan Diffability adlı podcastin gururlu kurucuları.
“Bu kadar açık olmamız bizim terapimiz oldu,” diye açıklıyor Paul.
“Çocuğunun davranışları ya da sağlığıyla mücadele eden ve tek başına olduğunu düşünen bir ebeveynden daha kötü bir şey olamaz. Bu konuda ne kadar çok konuşursak, o kadar çok normalleştirebiliriz.
“Aileleri doğru yardım kuruluşlarına ve doğru desteklere yönlendirmeyi seviyoruz çünkü Levi ve Lucas’a teşhis konulduğunda kendimizi gerçekten yalnız hissettik. Sanki sadece biz varmışız gibiydi ve insanlar çocuklara baktığı için içimize kapandık.”
“Anneleri bugün nerede?
Aile için uzun bir yolculuk oldu. Yabancıların acımasızlığı Michael ve Paul’un ilk yıllarda hissettikleri yalnızlık ve izolasyonu daha da kötüleştirdi.
“İnsanlar genellikle olayları sadece görünüşe göre değerlendiriyor, bu nedenle Levi ve Lucas’la dışarı çıktığımızda ve onlar farklı bir şekilde davrandıklarında – yüksek sesle, ani sesler çıkardıklarında – kamusal alandaki insanlar yorum yapıyorlardı. Bu bizi gerçekten etkiledi ve hala pek çok ebeveyn için etkilemeye devam ediyor.
“Engeller ve karmaşık sağlık ihtiyaçları hakkında konuşarak insanları bu konuda eğitiyorsunuz. Eğer çocuklarla dışarıdaysak, dik dik bakmayın – sadece yanımıza gelin ve bizimle konuşun.
“Onlar sadece çocuk. Sadece bir çocuklukları var ve biz onları savunmak için elimizden gelen her şeyi yapıyoruz.”
Michael ve Paul olabilecekleri en iyi baba olabilmek için homofobi de dahil olmak üzere sayısız engeli aşmak zorunda kaldılar.
“İnsanlar sık sık ‘anneleri bugün nerede, izinli mi’ diye soruyorlardı. Bu yorumlar sizi etkiliyor,” diyor Paul.
Yaşadıkları zorluklara rağmen Michael ve Paul baba olmayı o kadar sevmişler ki daha sonra iki çocuk daha evlat edinmeye karar vermişler: Lotan ve Lance adındaki ikiz çocuklar şu anda dört yaşındalar.
Hem Michael hem de Paul, diğer LGBTİ+ bireylere evlat edinme ve koruyucu aile olmayı tavsiye etmekte kararlılar – tavsiyeleri, en başından itibaren sosyal hizmet uzmanlarına karşı “tamamen açık ve dürüst” olmak. Hayatta zorluklar yaşadıysanız, bu sizi daha iyi bir ebeveyn yapabilir – ve sosyal hizmet görevlileri bunu kabul edecektir.
‘Dışarıda mükemmel bir aile yok’
Michael, “Biz çocukken aile içi şiddet, içki ve kavga gibi zor zamanlar geçirdik,” diyor.
“Bunun aleyhinize olabileceğini düşünüyorsunuz ama aslında evlat edinme ekibine zor zamanlar geçirdiğinizi ve diğer ucundan daha güçlü çıktığınızı gösteriyor, bu da size ebeveyn olma gücü veriyor.”
Paul, mükemmel ebeveyn diye bir şey olmadığına dikkat çekiyor – yapabileceğiniz tek şey çocuklarınız için kendinizin en iyi versiyonu olmak ve onların gerçekten ihtiyacı olan tek şey bu.
