Bu Kadar Mı Özledin?

İnsan tanımadığı, hiç görmediği, hayatına dokunmadığı biri için bu kadar üzülebilir mi? Üzülebiliyormuş bunu anladım.

Bilmeyenler illa ki vardır; Ozancan Akkuş ODTÜ ‘de Elektrik Elektronik Mühendisliği bölümü öğrencisiydi, henüz hazırlık sınıfındaydı. Daha önce 10 Ekim 2015 günü Ankara’da Barış Mitingi sırasında arkadaşı Ali Denizi kaybetmiş ve sosyal medya hesabından “Gözlerimizden akan yaş bile ellerinizdeki kanı temizlemeyecek. O temiz adam her zaman sizin yakanızda, bizim kalbimizde kalacak” diye seslenmişti. Sadece 5 ay sonra, arkadaşı Ali’sinin yanına gitti. Kelimeler ne kadar az bir bilseniz.

Söyleyeceklerim çok ama en fazla 1 hafta konuşuyoruz, bağırıyoruz, ona buna sallıyoruz, ee? Sonuç? Elde edilen hiç bir gelişme yok. Artık yeter! Evet yeter ama ne yapabiliriz, bunu düşünmemizin zamanı gelmedi mi? Acının tarifi yok, dini, dili, ırkı, mezhebi yok! Sen böylesin, sen şunu yaptın, bak bu böyleydi demenin de kimseye bir faydası yok! Sıkıldık cidden, belki de en acısı alıştırıldık! Güle güle çocuk, gözleri kendinden büyük, gülüşü kocaman bir adam. Büyüyemeyecek olan Ozancan… Ali’ye çok selam, eminim o da benim sana sormak istediğim soruyu sana sormuştur;

“Beni bu kadar mı özledin?”