Araştırma: Kuir Gençler “Gay” ve “Lezbiyen” Gibi Etiketleri Reddediyor!

The Trevor Projesi, LGBT gençliğinin büyük bir kısmının, kısaltmadakiler dışında bir etiketle özdeşleştiğini yeni bir çalışmayla ortaya çıkardı. Bu bulgular, eşcinsel gençlerin yaşamlarını ve ihtiyaçlarını anlamada önemli çıkarımlara sahip olabilir.

Cinsel yönelim üzerine yapılan araştırmalar her zaman insanları eşcinsel, heteroseksüel veya biseksüel olarak sınıflandırma eğilimindedir. Ancak, ulusal gençlik intihar teşkilatının bulgularının belirttiği gibi, bu, özellikle genç nüfusların çeşitliliği göz önüne alındığında, bir kimlik yelpazesini tam olarak temsil etmiyor. Kendileri için daha geniş bir terminoloji kullanma özgürlüğü verildiğinde, katılımcılar “100’den fazla farklı terim” seçtiler.

Bu, “LGBT” olarak nitelendirilen ancak kendilerini “eşcinsel, lezbiyen veya biseksüel dışında olan” şeklinde tanımlayan her 5 gençten 1’den fazlasını içeriyor.

Kendisini bu etiketlerin dışında olarak tanımlayan gençlerin %21’inden çoğu “eşcinsel, triseksüel, omniseksüel veya panseksüel”i seçti. %6’sı “aseksüel, poliseksüel, abroseksüel, griseksüel, androseksüel, bicurious, homofleksible, heteroflexible, maseksüel, omniseksüel, sapyoseksüel, çift ruhlu ve dahası” şeklinde kendi terimlerini yazdı.

Birçok katılımcı, örneğin, “biromantik eşcinsel” veya “aseksüel panromantik” yazarak, romantik ve cinsel çekim arasında ayrıldı. Diğerleri “panseksüel ve eşcinsel”, “panseksüel ve poliamorlu” gibi iki veya daha fazla cinsel yönelim ve ilişki tipi içeriyordu.

Verileri analiz eden araştırmacılar, gençlerin, insan ilişkilerinin karmaşıklığını ifade etmek için kendi terminolojilerini kullanmaya çalıştıklarını öne sürüyor. “Eşcinsel” ve “heteroseksüel” gibi basit etiketler, birçok genç için önemli olan ince ayrıntıları karşılamıyor.

Çalışma, aynı zamanda uzun zamandır bilinenleri de pekiştirdi: Eşcinsel gençlerin daha fazla hizmete ve desteğe ihtiyacı var. Çalışma, LGBT gençliğinin %29’unun “son on iki ayda intihar girişiminde bulunmayı ciddi olarak düşündüğünü” ve bu sayının trans ve ikili olmayan katılımcılar arasında keskin bir şekilde arttığını buldu.

Ayrıca, gençlerin %71’i, “geçen yıl en az iki hafta boyunca üzgün veya umutsuz hissettiğini” bildirdi.

LGBT katılımcılarının yarısından azı, eşcinsel olduklarını okulda yetişkin birine açıkladılar ve her üç katılımcıdan ikisi, bir kişinin onları cinsel yönelimlerini veya cinsiyet kimliklerini bir noktada değiştirmeye ikna etmeye çalıştığını bildirdi. Çok büyük bir çoğunluk – %93 – cinsel yönelimlerini diğer LGBT arkadaşlarıyla paylaştığını, ancak 10 kişiden sadece 6’sının bunu diğer sınıf arkadaşlarına söylediğini bildirdi.

Peki, bu bulgulardan neler çıkarabiliriz? Araştırmacılardan biri, gençlere yönelik kuruluşların, müşterileri için doldurdukları formları geliştirmelerini önerdi. Gençlere hizmet vermeye çalışan kuruluşlar eğer anketleri geniş yelpazeli tutmaz ve cinsel yönelim etiketlerini hesaba katmazsa, gençlerin ihtiyaçlarını anlayacak bir konumda olamayabilirler.

Araştırmacılar için de bazı çıkarımlar bulunuyor. Çalışmanın sonucuna göre, verilerine, işleri karıştırmayan daha fazla etiket eklemek isteyebilirler. Araştırmacıların sadece “gay” “lezbiyen” ve “biseksüel” terimlerini kullandıklarında katılımcıların %78’ine ulaşmasını sağlarken, basitçe “panseksüel” ve “aseksüell” gibi seçenekler eklemek, katılımcıların %92’sine ulaşmalarını sağladı.