İki araştırmacı, yaptıkları yeni araştırmayı göz önünde bulundurarak sonelerinde kullandığı aşk dili sebebiyle William Shakespeare'in "inkar edilemez biçimde biseksüel" olduğunu ileri sürdü. Efsanevi oyun yazarının cinselliği, uzun süredir tartışmalara konu olmuştur ve spekülasyon yaratmıştır. Fakat Profesör Sir Stanley Wells ve Dr. Paul Edmonson'un yaptığı yeni bir araştırmaya göre bu tartışmalar tarihe karışacak. Araştırmacılar, Shakespeare'in yaklaşık …
İki Tarih Araştırmacısından İddia: William Shakespeare, İnkar Edilemez Biçimde Biseksüel
İki araştırmacı, yaptıkları yeni araştırmayı göz önünde bulundurarak sonelerinde kullandığı aşk dili sebebiyle William Shakespeare’in “inkar edilemez biçimde biseksüel” olduğunu ileri sürdü.
Efsanevi oyun yazarının cinselliği, uzun süredir tartışmalara konu olmuştur ve spekülasyon yaratmıştır. Fakat Profesör Sir Stanley Wells ve Dr. Paul Edmonson’un yaptığı yeni bir araştırmaya göre bu tartışmalar tarihe karışacak.
Araştırmacılar, Shakespeare’in yaklaşık 1578’den itibaren yazdığı 182 soneyi analiz etti ve bu sonelerin 10’unun kadınlar, 27’sinin ise erkekler için yazıldığını ve bu sonelerden bazılarının çok bilindik olduğunu buldu.
Edmonson, Telegraph ile yaptığı röportajda,
“Bazı sonelerdeki dilin cinsel amaçla kullanılışı kesinlikle erkeklere hitap etmek için kullanılıyor. Bu da Shakespeare’in biseksüel olduğu konusunda bize hiçbir şüphe bırakmıyor. 1980’lerin ortalarından beri Shakespeare’i eşcinsel olarak düşünmek moda oldu. Fakat Shakespeare evliydi ve çocukları vardı. Her ne kadar bazı soneleri kadınlar için yazılmış olsa da bazıları kesinlikle erkekler için yazılmış. Bu yüzden Shakespeare için biseksüel terimini kullanmak, yapılacak en uygun hareket olarak görünüyor.” Dedi.
Aynı zamanda Edmonson ve Wells, soneleri olabildiğince kronolojik olarak sıraladı ve gerektiğinde Shakespeare’in yazmış olduğu oyunlarla birleştirdi.
Her ne kadar soneler oyunlardan ayrı yazılmış gibi görülse de araştırmacılar, bunların aslında “aşkı deneyimlemenin nasıl hissettirdiği hakkında yazılmış en güçlü lirik, yankılanan ve akılda kalıcı şiirlerden bazılarını” temsil ettiğini ve bireysel olduğunu söyledi.
Wells, özellikle ‘iki biseksüel mini sone’yi örnek olarak gösterdi. 40-42. sonenin ve 133-134. sonenin, Shakespeare’in hayatını nasıl anlayabileceğimizde yardımcı olduğunu söyledi.
Bu sonelerde üç yönlü bir ilişkinin olduğuna dikkat çekerek, “40. sone, öfkeyle başlıyor,” dedi. “Sone, ‘Hepsini al, sevgilim, ne sevgi varsa bende’ şeklinde başlıyor ve daha sonra kendisine ihanet edildiği mesajını veriyor.”
“Fakat 41. sonede ihanete rağmen aşık olduğu erkek ve kadının güzelliğini överek ‘Zorlanırsın ve çifte ihanete kalkarsın. Güzelliğinle çekip aldığın kadına da, o güzellikle beni aldatarak sana da,’ diyor.”
Wells ve Edmonson’ın bulguları, önümüzdeki ay içerisinde “All the sonnets of Shakespeare” isimli kitapta yayınlanacak.