Bu Sene BFI Londra Film Festivali’ndeki En İyi LGBTİ+ Filmler

İngiliz Film Enstitüsü, 2021 Londra Film Festivali (LFF) programını 159 uzun metrajlı filmle açıkladı. Bu yıl, programın yüzde 39’u kadın ve non-binary içerik oluşturuculardan geliyor.

6-17 Ekim tarihleri arasında filmler, BFI’nin amiral gemisi mekanı BFI Southbank’ın yanı sıra Birleşik Krallık’taki sinemalarda ve sanal olarak izlenebilecek. BFI oynatıcısında çevrimiçi olarak erişilebilir olacak.

Festivalde bir dizi LGBTİ+ projesi yer alacak. İşte dikkat etmeniz gereken birkaç tanesi:

Bernadetta

Paul Verhoeven’in psikoseksüel melodramı, Katolik mistik ve lezbiyen Rahibe Benedetta Carlini’yi takip ediyor: bir mistik olarak yerel iktidara yükselen, ancak daha sonra başka bir rahibe ile tutkulu bir ilişki de dahil olmak üzere skandal sapkın eylemlerde bulunmakla suçlanan kötü şöhretli bir rahibe.

Flee

Yönetmen Jonas ile okul arkadaşı Amin arasında, ilk tanışmalarından yıllar sonra geçen sevecen bir röportaj, olağanüstü bir aşk, hayatta kalma ve dayanıklılık hikayesine dönüşüyor. Canlı animasyon, Amin’in Afganistan’daki mutlu çocukluk evinden ayrılışını ve Danimarka’da başarılı bir akademisyen olarak şu anki hayatına geçişini gösteriyor.

Sediments

Bu sıcak ve dürüst belgeselde bir grup İspanyol trans kadın bir yolculuğa çıkıyor ve yaşam deneyimlerini açıkça paylaşıyor.

Great Freedom

Bu yılki Cannes’da BM Belirli Bir Bakış Jüri Ödülü’nün sahibi. Savaş sonrası Almanya’da Hans, “erkek cinsiyetinden kişiler arasında işlenen doğal olmayan seks eylemini” yasaklayan Paragraf 175 ile kendini defalarca yüksek güvenlikli bir hapishanede hapsedilmiş buluyor.

“Daha fazla ana akım çalışma görmemiz gerekiyor”

Kuir sinema konusunda uzmanlaşmış Michael Blyth, festivalin programcılarından biri. Attitude’a insanların neler bekleyebileceğine dair bir fikir verdi ve LGBTİ+ filmlerinin programın önemli bir parçası olduğunu söyledi.

“Bu yılın öne çıkan yapımlarından bazıları, kimliğiyle uğraşan bir Afgan mülteci hakkında son derece hareketli bir animasyon belgeseli olan Flee ve küçük bir kasabaya seyahat eden altı trans kadını takip eden güzel, sempatik ve sıcak kalpli bir belgesel olan Sediments’ı içeriyor.”

BFI’nin festivallerinde her zaman geniş bir Kuir sinemasının sergilendiğini ve daha marjinal sesler için bir platform sunmalarına izin verdiğini söylüyor. Son birkaç yılda Kuir sinemasında yavaş da olsa bir büyüme olduğunu da ekliyor. Bunun özellikle büyük stüdyo yapımlarında geçerli olduğunu söylüyor.

“Ancak hepimiz yan rollerde kuir karakterlerin var olduğunu çok sık görüyoruz ve kuir yaşamları merkeze yerleştiren daha fazla ana akım çalışma görmemiz gerekiyor. Ekranda görünen kuir hikayeler ve karakterlerde kesinlikle daha fazla çeşitlilik görmemiz gerekiyor.

“Ekranda temsil açısından eşcinsel erkekler hâlâ hakim ve sadece daha fazla lezbiyen ve trans hikayeye ihtiyacımız olmakla kalmıyor, aynı zamanda biseksüel, aseksüel ve akışkan kimlikleri ve ayrıca otantik QTIBPOC’yi (Beyaz Olmayan Kuir, Trans ve İnterseks Bireyler) keşfeden filmlere umutsuzca ihtiyacımız var.”

Bir tür travma etrafında dönen kuir hikayeleri fikri üzerine yorum yapan Michael, bunun birçok kuir insanın hayatının gerçek bir parçası olduğunu söylüyor. “Londra Film Festivali’nin bunu kabul etmesi çok önemli.’

“Ama aynı zamanda kutlama, canlandırıcı ve neşeli LGBTİ+ hikayeleri sergilememiz de aynı derecede önemli. Bizim kuir insanlar olarak anlatacak tek bir ortak hikayemiz yok, milyonlarımız var. Ve sinema (ve sırayla film festivalleri) bunu yansıtmalı.”