Bir Sanatçının Maskülenliğe, Yakınlığa ve Güzelliğe Nefes Kesen Bakış Açısı

LGBT topluluğunun beyazlığa öncelik vermeye meyli var. Beyaz erkekler kuir medyada görülürken, beyaz olmayan erkekler dahil edildiğinde genelde maskülen ve kaslı oluyorlar. Bu Avrupai güzellik standartlarına uymayan erkek temsil edilmediklerinde arkada kalıyorlar. Bu da, bu erkeklerin kendilerini sevmeyi öğrenirken daha değişik bir yol izlemelerine yol açıyor.

Rakeem Los Angeles’ta yaşayan kuir bir sanatçı ve yaptığı işler medyada genellikle görünmeyen vücut tiplerine, şekillerine ve ten renklerine sahip bireyleri göz önüne çıkarıyor. Rakeem çoğu zaman yaptığı işlerde kendini de gösteriyor. 

PRIDE için oluşturduğu bu fotoğraf serisinde kendisi, Ivan Lopez ve John Cagandahan ile bir araya gelerek şöyle söylüyor:

“Yakın zamanlarda Twitter’da dolaşırken beyaz bir eşcinsel erkek olan Austin Armacoast’un fotoğrafına denk gelmiştim. Fotoğrafın altında “Benim vücudum bu. Karın kaslarım, koca pazularım yok ve biraz fazlam var. Ama ben vücudumu SEVİYORUM. Beğenmiyorsanız takibi bırakın” yazıyordu. Fotoğrafı görmeden bunun beden olumlama ve özkabul ile alakalı bir şey olduğunu düşünebilirsiniz. Ama altındaki yazıyla fotoğrafa bakınca görenler göğüs kasları, belli belirsiz karın kasları, yapılı kolları ve konvansiyonel olarak “güzel” bir yüzü fark ediyorlar.

Bu tarz postlardaki sorun verdikleri mesaj değil. İnsanın vücudunu sevmesi takdir edilecek bir şey. Ama kelimelerin bir anlamı olduğu gibi bağlam da önemlidir. Beyaz olmayan kuir bireyler olarak vücut türlerimize göre sınıflandırılıyoruz. Asyalı erkekler itaatkar, siyahi erkekler sert ve dominant, Latin kökenli erkekler ateşli olarak görülüyorlar.”

Vücutlarımız bir noktada bizi tanımlıyor; şu ana kadar yaşadığımız bütün fiziksel tecrübelerin bir toplamını sunuyorlar

“Beden olumlaması bir kişinin kendi vücudunu sevmesi olarak lanse ediliyor. Bu fotoğraflar sayesinde arkadaşlarımla bir araya gelip birbirimizi kutlayabileceğimiz bir grup ortamı oluşturmak istedim. Vücutlarımız bir noktada bizi tanımlıyor; şu ana kadar yaşadığımız bütün fiziksel tecrübelerin bir toplamını sunuyorlar. O yüzden bizim üretmediğimiz bütün tanımlamalardan kurtulmak istedik.

“Farklılıklarımızla rahat olmak istedik ve bu anlar korkusuz ve cesur bir yaşama attığımız adımlar. Farklılıklarımızı kabul edip onları sevmek kendimize ait bir vücut imajı yaratmamızı sağladı. Belirli bir şekilde görünmek yerine daha şefkatli, daha sabırlı, daha yumuşak olmaya ve kendimizi sevmeye çalışıyoruz. Bu hayat boyu sürecek bir yolculuk olacak ve her gün vücutlarımız için şükrediyoruz. Nasıl göründüğümüzün önemi olmadan bu içinde yaşadığımız bir tapınak ve vücutlarımız bizi biz yapıyor.”