Dünden Bugüne Anılmayı Hakeden 18 LGBT Dergisi
Hello Mr
26,000 dolarlık bir Kickstarter kampanyası ile başlayan ve yıllar süren bir maceradan sonra, Hello Mr tarihin tozlu sayfalarına karıştı.
Bu ne ilk ne de son olacak. Gözümüzden kaçanlar elbette ki vardır fakat, sizin için derlediğimiz bu listede geçmişten bugüne kaybolan LGBT dergilerini bulacaksınız.
Butt, 2001-2016
“Homoseksüeller için, homoseksüeller hakkında” mottolu dergi, Hollanda’da kurulmuştu. Artık basılı veya elektronik olarak bir yayın yapmasa da, web sitesine girerken 18 yaşın üstünde olduğunuzu sormadan geçmiyor.
BUTT, özellikle sanatçıları paylaşırdı. Derginin ilk sayısında bile, Alman moda tasarımcısı Bernhard Willhelm’in Wolfgang Tillmans tarafından çekilmiş nü fotoğrafları vardı. İlk günden beri, Casey Spooner, Michael Stipe, John Waters, Heinz Peter Knes, Edmund White, Terence Koh, Walter Pfeiffer, ve Slava Mogutin gibi bir çok gay sanatçı dergide yer aldı.
BUTT kendine has bir estetik anlayışına sahipti. Milenyumun başındaki bir çok dergi, oyuncak bebek Ken gibi bir gay imajı peşindeyken, BUTT farklı çizgisini her zaman korudu.
Dergi yayınlarını 2016’da sonlandırmış olsa da, hala bazı dükkanlardan temin edilebiliyor.
Outweek, 1989-1991
Outweek kısa fakat cesur bir ömür sürdü. Özellikle Amerika’nın AIDS ve homofobi konusundaki duruşu karşısındaki tavrı ile hafızalara kazındı.
Gabriel Rotello ve Kendall Morrison ikilisi tarafından kurulan dergi, önce New York sonra ülke genelinde sansasyon yarattı. Dergi, Covenant House skandalına ışık tutması ile bilinirlik kazandı. Mevzu bahis skandal, yardım ediyormuş gibi gözüktüğü halde evsiz genç erkeklere cinsel istismarda bulunan Rahip Bruce Ritter ile ilgiliydi. Daha sonra New York sağlık bakanının tüm AIDS’lilerin karantina altına alınması yönündeki görüşlerini açığa çıkaran dergi ikinci bir şok dalgası yaratmıştı.
Dergi, AIDS ve eşcinsel hakları konusunda konuşmaktan kaçınan David Geffen, Malcolm Forbes, ve Liz Smith gibi isimlere karşı takındığı lafını sakınmaz tavrıyla büyük sempati topladı.
Habercilik ve toplumsal konulara dikkat çekmedeki başarısına rağmen kar edemeyen dergi, 105 sayı yaptıktan sonra kepenkleri indirmek zorunda kaldı.
Hero, 1997-2002
LGBT dergileri de dahil olmak üzere herkesin “Seks satar” yaklaşımında olduğu zamanlarda, HERO pornografiden ve cinsel içerikten mümkün mertebe uzak durdu.
Yenilikçi ve ilerici bir felsefe ile yönetilen 1997 doğumlu HERO, bir gay dergisinde ilk defa araba köşesine yer verdi. Tütün ve yetişkinler için içerik üreten şirketlerin reklamlarını devamlı olarak reddeden dergi ilk defa Library Journal tarafından önerilen bir gay dergisi oldu.
Bağlı olduğu HERO Media hala ayakta olsa da, HERO dergisi 9/11 olayından sonra finansal bir çıkmaza girdi ve 2002’de yayın hayatına son verdi.
XY, 1996-2008
Adı, erkek kromozomlarına göndermede bulunan dergi zaman içinde gençlere yönelik bir çizgiye oturdu.
1996’nın San Francisco’sunda Peter Ian Cummings tarafından kurulan dergi, müzik ve edebiyat konusundaki yorumları, politika ve kültür hakkındaki dobra duruşu ve karanlık mizah anlayışı ile nam saldı.
2010’da batan ve şimdilerde tekrar üretim halinde olan derginin içeriğine websitesi üzerinden erişim sağlanabiliyor.
Anything That Moves, 1990-2002
Adı “Nefes alsın yeter” anlamına gelen dergi, biseksüellerin nefes alan her şeyle sevişiyor olduğu yönündeki önyargıyı hedefleyen bir çizgiye sahipti.
1990-2002 arasında faaliyet gösteren dergi, Karla Rossi’nin San Francisco Bay Area Bisexual Network için yazmış olduğu makalenin bir devamı gibiydi.
Men, 1984-2009
Men, gay pornosundan fazlasını sunan bir gay porno dergisiydi.
Yetişkin film endüstrisinden tanıdık isimlerin yer aldığı dergide, sadece fotoğraf değil erotik hikayeler, video değerlendirmeleri ve daha bir çok özellik bulunuyordu.
2009 yılında Unzipped adlı internet sitesine taşınacağını açıklayan dergi, artık yayında değil.
Daha üzücü olan ise, internet sitesi de yayında değil.
Blueboy, 1974-2007
Playboy’un gay versiyonu olan Blueboy, 1974’te yayın hayatına başladı.
Adını 18. yüzyıl ressamı Thomas Gainsborough’un tablosundan alan derginin ilk sayısının kapağında, bu tabloyu canlandıran bir manken vardı.
Temelde bir gay porno dergisi olsa da, hayatın her alanına dair önerileri ve paylaşımları barındırıyordu. Fakat gay yaşam stili dergilerinin artış göstermesi ile birlikte, farklılığını göstermek Blueboy için gittikçe zor bir hal aldı. Bir seçim yapmak durumunda kalan dergi, hardcore gay porno içeriğine ağırlık verdi.
Dergi 2007 yılında yayınlarına son verdi.
Playguy, 1976-2009
Bir başka porno dergisi olan Playguy, 25 yaşın altındaki erkekleri hedefliyordu.
İlk yayını 1976’da olan dergi, 30 yılı aşan yayın hayatını kurucusu George W. Mavety’nin hayata gözleri yummasından 9 sene sonra 2009’da bitirdi.
Girlfriends, 1993-2006
Lezbiyenleri hedefleyen dergi, 1993’te bugün Advocate bünyesinde editörlük yapan Anderson-Minshall ve Jacob Anderson-Minshall ile Heather Findlay tarafından kuruldu. Hayata ve gündeme dair ele alınabilecek her konuyu ele alan dergi, olaylara lezbiyen perspektifini eklemeyi de hiç bir zaman ihmal etmedi.
San Francisco’da basılan ve dağıtılan dergi, tutunamadı ve 2006’da kapanmak zorunda kaldı.
Genre, 1992-2009
İlk çıktığı zamanlarda eğlence, gezi ve kimi zaman politik konular üzerinden ilerleyen dergi, popülerlik kazandıkça politikadan uzaklaşıp sanat ve kültür eksenine oturdu. Editör Judy Wieder’in Madonna ile yapmış olduğu röportaj, kendisine The Advocate kapısını açtı.
LGBT dergilerle rekabetin kızıştığı 21. yüzyılda, Genre X jenerasyonunu hedefleyen bir temada kalmayı tercih etti. Ford Motors’tan almış olduğu sponsorluk ile, büyük firmaların LGBT oluşumlara sıcak bakmayacağı yönündeki önyargıyı kırdı.
Dergi 2009’da yayın hayatını bitirdi.
Transsexual News Telegraph, 1991-2002
Trans konsepti ve terimi daha akıllarda bile yokken bu dergi kendini tamamen buna adamıştı.
Provokatif görseller kullanmaktan çekinmeyen TNT, “News On The March” adlı filme yapmış olduğu değerlendirme ile iyice bilinirlik kazansa da, asla aman aman denecek kadar bir kitlesi olmadı.
Yine de, duruşu ve trans toplumuna yaklaşımı nedeniyle hatırlanmaya değenler listemizde yerini almayı hakediyor.
Transgender Tapestry, 1985-2006
Aktivist Dallas Denny tarafından kurulan derginin ana motivasyonu eğitici olmaktı.
Hoşgörüsüzlüğü sona erdirmek için çalışmalar yapan Uluslararası Cinsiyet Eğitimi Vakfı tarafından yayınlanan dergi, kapsayıcı ve bilgilendirici çizgisiyle dikkat çekti. Tapestry, kendisini “Translık ile ilgili her şey için ve her şey ile alakalı” mottosu ile yola çıkmıştı.
IFGE kurucusu Merissa Sherrill: “Karşı cinsle özdeşleşen kıyafetler giyme ve translık insanlık tarihinin ezelden beri bir parçası olmuştur. Durum buyken bu konseptlere karşı dışlayıcı tutum ve korku, gözüktüğünden daha büyük tahribata sebep oluyor.”
YGA, 2004-2007
Kapsayıcı ve işlevsel bir karaktere sahip YGA, ödüllü bir kuir dergisiydi.
Yukarıda da değindiğimiz XY spesifik olarak genç gay erkekleri hedeflerken, YGA, LGBT spektrumunun her noktasındaki gençleri hedefliyordu. Ulusal Rol Modeli ödülünü alan dergi, Playguy’ın eski editörünün yürüttüğü anti LGBT çalışmalardan ister istemez etkilendi ve dağıldı.
On Our Backs Magazine, 1984-2006
Yayın hayatına 1984’te başlayan dergi sayesinde, ABD ilk defa lezbiyen topluluğu için lezbiyen pornosu üreten lezbiyen bir yayın gördü. Bu bir çeşit devrimdi.
2006’ya kadar yanan bu devrim ateşi, Velvetpark’ın dergiyi satın alması ile söndü. Dergi ilk aşamada online ortama taşınsa da, yaşça küçüklerin dergiye erişiminin kolay olması nedeniyle tepkilerden çekinen kurum, dergiyi kapatmak zorunda kaldı.
The Ladder, 1956-1972
İlk Amerikan lezbiyen derneği olan Daughters of Bilitis tarafından çıkartılan dergi, sonrasında çıkan anlaşmazlık ve tartışmalar nedeniyle uzun ömürlü olamadı.
Ayrılan eski editörlerden Grier: “Hiç bir kadın emeğinin karşılığını alamadı. Herkes fiziksel ve mental sınırlarını zorlayana kadar çalıştı fakat beklendiği gibi olmadı.”
Instinct, 1997-2015
Bakmayın öldü dediğimize, Instinct aslında hala hayatta. Sadece… online.
Diğerlerine kıyasla daha yumuşak bir geçiş dönemi yaşayan Instinct, kurulduğu 1997’den bu yana gay erkeklerin yaşam tarzını yansıtan çizgisini olabildiğince korudu. 2013’te online platformunu kurduktan sonra 2015 yılında tüm yayınlarını elektronik ortama geçirdi.
Drummer, 1975-1999
John H. Embry ve Jeanne Barney tarafından 1975’te kurulan dergi, polis tarafından gördüğü baskı nedeniyle 1977’de Los Angeles’tan San Francisco’ya taşınmak zorunda kalmış ve hayatını 1999’a kadar sürdürmüştü.
Dergi ’70 ve ’80’ler boyunca tartışmaların odak noktası oldu. En büyük problem ise, baş editör Jack Fritscher’in Nazi’lerden nefret etmesine rağmen gay National Socialist League’den aldığı reklam alıyor oluşuydu.